Picture this: een prachtig Storybook, vol prachtplaten van jouw gezin of van jullie liefde. Een erfstuk vol verhaal om door te geven aan je kinderen, en vooral om heel vaak zelf in te duiken. Om te zien en te herinneren: Zó zijn wij. Zo wáren wij.
De kleinste dingen herbergen de grootste verhalen. En het zijn nou net die dingen die je later vergeet, omdat ze zo gewoon waren. Je neemt ze voor lief, omdat het nou eenmaal gaat hoe het gaat. Maar dat voor lief nemen.... dat is where I come in. Hoe jullie wakker worden, ontbijten, zij in zijn overhemd, de chaos aan de keukentafel, misschien de vloer bezaaid met speelgoed. Verse broodjes halen, koffie zetten of halen. Knuffelen, troosten, zijn. Al die dagelijkse 'gewone' momenten vormen later de parels: zó waren jullie vroeger. Als je dat op beeld hebt is dat de grootste schat die je kunt meegeven aan je kinderen, en zelf in je bezit hebt om steeds opnieuw van te genieten. Ik geef je deze herinnering voor altijd. Jullie zijn NU zo ongelooflijk de moeite waard om vast te leggen.